Edukacja holistyczna – edukacja przygotowująca do życia we współczesnym świecie.
Nauczanie i uczenie się holistyczne charakteryzuje się całościowym podejściem do omawianego zagadnienia, co oznacza, że na lekcjach łączy się informacje z różnych przedmiotów. Teoria Ackermanna zatytułowana „Rozwój całego dziecka” uwzględnia fakt, że istnieje wiele aspektów ludzkiego potencjału, których nie da się zmierzyć ocenami. Oprócz ciekawości i inteligencji dzieci mogą chcieć rozwijać kreatywność, pasję, odporność, intuicję, pewność siebie, hojność, uważność, humor i wiele innych ważnych cech. Zamiast dzielić dzieci na zbiór 4–8 umiejętności, takich jak społeczne, emocjonalne i tak dalej, teoria zidentyfikowała cztery naturalne pragnienia, które napędzają nasz rozwój przez całe dzieciństwo i dorosłe życie: bycie sobą, nami, światem i ludzkimi dziełami.
Całe dziecko: 4 naturalne siły rozwoju Ackermanna - film na YouTube
Demokratyczna edukacja szkolna
Edukacja demokratyczna opiera się na przekonaniu, że dzieci same najlepiej wiedzą, co jest dla nich dobre. Zadaniem szkoły jest zapewnienie demokratycznej struktury, w której dzieci mogą odkrywać swoje zainteresowania i uczyć się, jak żyć w społeczności, która wspólnie rozwiązuje konflikty. Ideał: dorastać bez strachu i stać się odpowiedzialnymi, empatycznymi i zdeterminowanymi obywatelami.
Pomysł nie jest nowy. W 1693 filozof John Locke napisał, że „rzeczy, których dzieci się uczą, nigdy nie powinny być dla nich ciężarem”. Około 200 lat później pisarz Lew Tołstoj otworzył szkołę dla chłopskich dzieci na swojej posiadłości w Rosji. Szkoła wyewoluowała z pomysłów przedstawionych przez nauczycieli i uczniów. Jedną z zasad było to, że uczniowie mieli prawo nie słuchać nauczyciela.
Pierwszą szkołą demokratyczną, która nadal istnieje, jest Summerhill w Suffolk w Anglii. Została założona w 1921 r. Przez AS Neilla, który uważał, że szkoła powinna być stworzona dla dziecka, a nie na odwrót. Uczestnictwo w zajęciach jest dobrowolne. Niektóre dzieci mogą spędzać tygodnie w lesie lub nic nie robić przez cały dzień, podczas gdy inne wybierają naukę matematyki lub próbują czytać. Kiedy dorastają, wielu zwraca się ku tradycyjnym przedmiotom z pełną uwagą, gdy zdają sobie sprawę, że potrzebują ich do egzaminów wstępnych na studia.
Podczas cotygodniowych spotkań szkolnych pracownicy i uczniowie zbierają się, aby rozwiązywać konflikty. Po przywołaniu konfliktu na spotkaniu, wszyscy w szkole mogą zabrać głos, mediować lub znaleźć rozwiązanie. Po tym, jak konflikt zostaje omówiony i przetworzony w sposób demokratyczny, cierpkie uczucia są często chowane, a pracownicy i studenci żyją spokojnie. Spotkania służą również pracy nad regulaminem szkolnym i każdy może złożyć propozycję zmiany zasad. Jeśli jeden uczeń poprosi o zmianę, członkowie dyskutują, a następnie decydują w głosowaniu powszechnym, czy nowy pomysł zostanie wdrożony. Czasami dzieci mogą głosować za zniesieniem wszystkich zasad, ale po kilku dniach totalnego chaosu uczniowie zwykle stosują ten sam proces demokratyczny, aby przywrócić porządek. Prawie tak, jakby naturalnie szukali struktury społecznej.
W latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku młodzi wychowawcy z całego świata czerpali inspirację z Summerhill i otworzyli tak zwane „wolne szkoły”. Jednym z nich była Sudbury Valley School, która została założona w Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. Sudbury posunęła jeszcze dalej ideały edukacji demokratycznej. Raz w roku szkolne spotkanie służy do ponownego wyboru nauczycieli i dyrektorów. Ci z nich, którzy nie otrzymają większości głosów, zostaną zastąpieni. Obecnie istnieje wiele niezależnych Sudbury i innych demokratycznych szkół na całym świecie, od Brazylii przez Izrael po Tajlandię. Korzystając z różnych struktur, wszystkie promują ideę, że uczniowie i nauczyciele powinni mieć równy głos w kwestii tego, czego się uczyć i jak współpracować ze sobą. Celem jest zapewnienie dzieciom głębokiego poczucia równości i sprawiedliwości.
Edukacja na rzecz obywatelstwa demokratycznego i praw człowieka
Czym jest edukacja na rzecz obywatelstwa demokratycznego i praw człowieka? Dlaczego jest to ważne dla naszych społeczeństw? W jaki sposób każdy z nas może przyczynić się do urzeczywistnienia pokojowego współistnienia opartego na prawach człowieka? Obejrzyj krótki film, aby się dowiedzieć!
Edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju
Jak chcemy żyć w przyszłości? Czego i jak musimy się nauczyć, aby taka przyszłość była możliwa? Odpowiedzi na te pytania dostarcza Edukacja na rzecz Zrównoważonego Rozwoju. Dowiedz się więcej o ESD w naszym filmie objaśniającym ESD „Uczyć się zmieniać świat! Czym jest edukacja na rzecz zrównoważonego rozwoju?”.
"Im trudniejsza jest walka, tym większe będzie zwycięstwo" - to słowa skierowane do Willa przez dyrektora cyrku, Pana Mendeza, który chciał mu przez to uświadomić, że każdy ma w sobie wrodzone talenty i pozytywne cechy, nad którymi powinniśmy pracować i nie zwracać uwagi na to co mówią o nas inni. Czasem wymaga to faktycznie heroicznej walki i niesamowitego wysiłku.
Edukacyjne przerwy dla mózgu - to szybkie i łatwe ćwiczenia śródlekcyjne, które pomogą dzieciom odzyskać energię, skupić się i pobudzić mózg. To doskonały sposób, aby pomóc uczniom wzmocnić energię i koncentrację. Przerwy śródlekcyjne powinny być stałym elementem zajęć lekcyjnych. Przerwy te obejmują wszelkiego rodzaju ćwiczenia ruchowe, jogę i oddychanie, a także dowcipy, krótkie filmy.
Zachęcamy do skorzystania z pomysłów znajdujących się na stronie We are teachers.
Nauczanie oparte na projektach (PBL) to metoda nauczania, w której uczniowie uczą się poprzez aktywne angażowanie się w rzeczywiste i osobiście znaczące projekty.
https://www.pblworks.org/what-is-pbl
Zapraszamy do zapoznania się z artykułami dotyczącymi doświadczeń Szkoły podstawowej w Nashville w zakresie praktyk opartych na traumie.
Nauczyciele tej szkoły wdrażają nowe metody pracy z uczniami mającymi niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa, tworząc przestrzeń w której są dostrzegani i wspierani.
https://www.edutopia.org/article/inside-look-trauma-informed-practices/
https://www.edutopia.org/article/evolution-trauma-informed-school
Szkoła w Fall-Hamilton zaangażowała do tego zagadnienia całą szkołę, koncentrując się na kluczowych relacjach – między dorosłymi a uczniami, pomiędzy kadrą pedagogiczną i uczniami – oraz kompleksowo uwzględniając uczenie się społeczne i emocjonalne. W szkole zatrudniony jest pełnoetatowy specjalista specjalizujący się w leczeniu traumy. Programy te mają na celu rozpoznawanie i zaspokajanie codziennych potrzeb społecznych, emocjonalnych i akademickich uczniów. Rezultatem jest znacznie lepszy klimat w szkole, w którym uczniowie czują się wspierani i znani, a wyniki w nauce stale rosną.
Szkoła podstawowa Fall-Hamilton: Przejście do praktyk opartych na traumie w celu wspierania uczenia się - film na YouTube
Inquiry-based learning, czyli nauka oparta na zadawaniu pytań i dociekaniu to podejście do nauczania i uczenia się, które umieszcza uczniów w centrum doświadczeń edukacyjnych. Nauczyciele zaś tworzą środowisko, w którym pomysły młodych ludzi są rozwijane i traktowane z szacunkiem. IBL to podejście skoncentrowane na uczniu, w którym nauczyciel prowadzi uczniów przez zadawane przez nich samych pytania, zaprojektowane metody badań i interpretowane przez nich dane. Poprzez dociekanie uczniowie aktywnie odkrywają informacje, które wspierają ich badania.
Wyścig o przywileje i badania nad grupami defaworyzowanymi. Nierówności społeczne
wyjaśnione w wyścigu o 100 dolarów - film na YouTube.
Zachęcamy do obejrzenia filmu ukazującego doświadczenia szkoły dotyczące włączania strategii oceniania kształtującego – brak konieczności podnoszenia rąk, mini tablice i kubki z sygnalizacją świetlną.
W tej dwuczęściowej serii teoria i praktyka spotykają się, gdy ekspert ds. edukacji, profesor Dylan Wiliam, tworzy eksperymentalną klasę, aby testować proste pomysły, które jego zdaniem mogą poprawić jakość edukacji. Niektórzy uczniowie z większymi zdolnościami nie reagują dobrze na nową zasadę zakazu podnoszenia rąk na zajęciach i Wiliam martwi się, że grozi im pozostawienie w tyle. W klasie dochodzi do buntu, gdy nauczyciele usuwają oceny. Pomysł jest taki, aby uczniowie faktycznie czytali komentarzy dotyczące ich pracy, aby pomóc im się poprawić. Niektórzy uczniowie są zdezorientowani i i źli, ponieważ przyzwyczaili się do tradycyjnego systemu oceniania. Jednak pod koniec semestru nawet Wiliam jest zaskoczony wpływem, jaki eksperyment wywarł na osiągnięcia w nauce uczniów.
